સમજણ

થોડીક ના-સમજી થી ક્યારેક ચલાવી લેવું જોઈએ...
કારણ કે દુનિયામાં કોઈ જ વ્યક્તિ ક્યારેય 100% પરફેક્ટ હોતી નથી.

તમે એવું ઇચ્છતા હોવ કે તમારી વ્યક્તિ તમને સમજે,
તો પહેલા તમે તમારી જાત ને પ્રશ્ન પૂછી જુઓ કે તમે તેને સમજવા કેટલો પ્રયાસ કર્યો છે ?

એકલા હાથે તો કાંઈ થોડી તાલી પડતી હશે ?

***********

સંબંધ ટકાવી રાખવા એક જ વસ્તુ જરૂરી છે અને એ છે એકબીજા પ્રત્યેનો અતૂટ વિશ્વાસ.
વિશ્વાસ એ સંબંધ નો પાયો છે,
જેટલો મજબૂત એટલો દ્રઢ...
પણ જો એ પાયામાં જ "અતૃપ્તિ" - "કુ-તર્ક" - "ઉપેક્ષા" વગેરે જેવો લૂણો લાગી જાય તો સમગ્ર પાયો જ ખવાઈ ને ખોખલો બની જાય. અને સમયાંતરે એ સંબંધ રૂપી મજબૂત ઇમારત ધડામ દઈને જમીન દોસ્ત થઇ જાય...

ઇમારત પડયા પછી ખ્યાલ આવે કે આ તો કંઇક ભૂલ થઇ ગઈ...

પણ એ ખ્યાલ આવે ત્યાં સુધીમાં બહુ મોડું થઇ ગયું હોય છે...

એટલું બધું મોડું કે અનેક પ્રયાસો છતાં પહેલા જેવી એ ઇમારત ફરી ચણી જ ન શકાય...

**********

મારો અનુભવ કહે છે કે,

* જો સંબંધ રૂપી છોડને ઉછેરવા માટે ફક્ત તમારે જ "વિશ્વાસ" - "બાંધછોડ" - "મર્યાદા" વગેરે જેવું પાણી પાયા કરવું પડતું હોય તો તમારે એ છોડ ને ઉગવા જ ન દેવો જોઈએ,
મૂળ માંથી કાઢી ને ઉખેડી ફેકવો જોઈએ...

* ક્યારેક થતી નાની તકરાર, ક્યારેક થતો સહેજ મત ભેદ, મીઠો ઝગડો એ બધુંય સંબંધ માં ખાતર જેવું કામ કરે છે, પણ એ ક્યારેક થાય તો જ.
બાકી ખેતર માં વાવેલા બીજ ને રોજ રોજ ખાતર આપતા રહીએ તો "ખાતરનાં અતિશય પણા ને લીધે" એ બીજ ઉગે જ નહિ, અને ઊગ્યું હોય તો કરમાઈ ને સુકાઈ જાય.

* એકલા હાથે તાલી ન પડે એવી જ રીતે ફક્ત કોઈ એક જ વ્યક્તિ નાં વિચાર થી સંબંધ ન ટકે,
સંબંધ ટકાવવા બંને પક્ષે સમાન ઉમળકો અતિશય રૂપે અનિવાર્ય છે.

* જો સંબંધમાં સામે વાળા વ્યક્તિ તરફથી તમને ફક્ત અને ફક્ત સહન કરવાનું જ મળ્યું હોય તો એ સંબંધ નહિ પણ તમારી મોટી નબળાઈ સમજવી. નબળાઈ નહિ હું તો તેને મુરખાઈ કહીશ.

ખેતર માં ઉગતું ખોખલું બિયારણ, કે જેમાં કંઇજ નહિ ઉગે અને તે ફક્ત ખાતર પાણી જ પિયા કરશે એવી જાણ થઇ જતા જેમ એ ઉગેલા છોડ ને ઉખાડી ફેંકીયે, એમ આવા સંબંધો ને પણ જડ મૂળ માંથી ઉખેડી ફેંકવા જોઈએ...
કારણ કે, કોઈ ની સાથે રહીને બંધનમાં રહેવા કરતા મુક્ત રહીને મસ્ત રહેવું સારું.

* મુક્ત રહો, મસ્ત રહો...